یادمان باشد به دل کوزه آب\که بدان سنگ شکست

بستی از روی محبت بزنیم 

تا اگر آب درون آن سینه پاکش ریزند \آبرویش نرود

یادمان باشد فردا حتمآ\ناز گل را بکشیم

حق به شب بو بدهیم و دگر نخندیم به ترک های دل هر گلدان

وبه انگشت نخی خواهیم بست \تا فراموش نگردد فردا

"زندگی شیرین است"

بعضی ها را در جوی آب باید شست!  

تا لجن ها همه خوشحال شوند که 
کثیف تر از خودشان هم هست....